If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Ronald Reagan: wybory i polityka wewnętrzna

Zapoznaj się z początkami politycznej kariery Reagana, wyborami prezydenckimi i jego polityką wewnętrzną.

Streszczenie

  • Ronald Reagan, konserwatywny Republikan, wygrał wybory prezydenckie w 1980 r. ze znacznym poparciem. W 1984 roku zdobył reelekcję z jedną z największych przewag głosów w historii USA.
  • Kampania polityczna Reagana zjednoczyła tak zwaną “Nową Prawicę”, czyli koalicję zwolenników konserwatyzmu ekonomicznego, członków Prawicy Chrześcijańskiej, białych przedstawicieli klasy robotniczej i ludzi popierających agresywniejszą politykę zagraniczną w czasie Zimnej Wojny.
  • Prezydent Reagan początkowo wprowadził znaczne obniżki podatków, ale wraz z wzrostem deficytu zaproponował podwyżkę wybranych podatków. W trakcie jego prezydencji spadły inflacja i bezrobocie, podczas gdy dług krajowy wzrósł prawie trzykrotnie.

Kariera polityczna Ronalda Reagana

Dwukadencyjny prezydent (1981-1989), Ronald Reagan, przewodził jednej z najbardziej udanych koalicji konserwatystów politycznych w historii USA. Urodzony w 1911 r. w północnym Illinois, absolwent Eureka College, Reagan był aktorem w Hollywood - i przewodniczącym Screen Actors Guild przez sześć kadencji—przed podjęciem pracy jako rzecznik General Electric Corporation w latach 50.1
Fotografia Ronalda Reagana.
Oficjalny portret prezydenta Reagana. Zdjęcie dzięki uprzejmości Wikimedia Commons.
Mimo że do wieku 40 lat był on liberalnym Demokratą, Reagan zaczął wspierać konserwatywny wolny rynek w latach 50., żeby w 1962 roku formalnie zmienić swoje polityczne sympatie i zostać Republikaninem. W trakcie jego dwóch kadencji urzędu gubernatora stanu Kalifornia (1967-1975) Reagan był zagorzałym krytykiem ekspansji rządu.2
W jego kampanii prezydenckiej z 1980 roku Reagan obiecał zmniejszyć podatki, zwiększyć wydatki na obronę narodową, wspierać deregulację i zrównoważyć budżet. Reagan zobowiązał się także zakończyć czas dwucyfrowej inflacji, która charakteryzowała prezydenturę Jimmiego Cartera i odnowić w Amerykanach wiarę w ich ojczyznę i status Ameryki w świecie. "Uczyńmy Amerykę znów wielką", nawoływał zarówno kandydat, jak i jego plakaty wyborcze.3
Reagan zajął się również najważniejszymi sprawami Prawicy Religijnej. Wzywał do "powrotu do wartości duchowych", jako sposobu wzmocnienia tradycyjnych rodzin i wspólnot, opowiadał się za poprawką do Konstytucji w celu zakazania aborcji oraz za kolejną poprawką umożliwiającą modlitwę w szkołach publicznych.4
Prezydent Reagan zdobył pseudonim “Wielkiego Komunikatora” dzięki swoim szczerym, skromnym i zabawnym wypowiedziom publicznym. W trakcie obu swoich kadencji tryskał optymizmem w odniesieniu do przyszłości kraju, zarówno wewnętrznej jak i zewnętrznej, który został uchwycony w trakcie obu jego przemów inaugurujących prezydenturę, ale też w jednej z reklam telewizyjnych kampani reelekcyjnej z roku 1984 "Morning in America.5

Reaganomika

Ekonomia podaży prezydenta Reagana, często nazywana Reaganomiką, miała na celu rozwój gospodarki poprzez obniżenie podatków i deregulację niektórych gałęzi przemysłu. Ekonomia podaży bazowała na założeniu, że korporacje i zamożne osoby ponownie zainwestowałyby pieniądze, które zaoszczędziłyby poprzez płacenie niższych podatków w budowę nowych przedsiębiorstw, tworzenie miejsc pracy, zwiększanie zysków i pobudzanie wzrostu gospodarczego. W swoim pierwszym roku urzędowania, Reagan opracował trójfazową obniżkę podatku dochodowego o 25%. W Ustawie o reformie podatkowej z 1986 r., najwyższa stawka podatkowa (podatek płacony przez osoby o najwyższych dochodach) została obniżona do 28%.6
Liczono, że deregulacja lub usunięcie w niektórych przemysłach regulacji rządowych obniży koszty, podniesie zysk dla pracodawców równocześnie obniżając ceny dla konsumentów. W trakcie pierwszej kadencji Reagana branża przemysłu ciężarowego i telefonicznego zostały poddane deregulacji, a standardy czystości powietrza dla samochodów zostały obniżone.7
Reagan często mawiał, że "Rząd nie jest rozwiązaniem naszych problemów, to Rząd jest tym problemem" oraz żartował, że "Najstraszniejsze słowa w języku angielskim to: Jesteśmy z rządu i przyszliśmy wam pomóc". W praktyce jednak, Reagan był bardziej umiarkowanym politykiem, niż jego język mógłby na to wskazywać. Kiedy było to możliwe, obniżył podatki, ale łączne wpływy z podatków za jego prezydentury pozostały zaskakująco podobne do wpływów za czasów jego liberalnych poprzedników.8
Chociaż Demokraci powstrzymywali wiele jego wysiłków ograniczania wydatków publicznych poprzez cięcia w programach opieki społecznej, to Reagan zdołał ograniczyć wydatki na kartki na żywność, zakwaterowanie dla rodzin o niskich dochodach i programy szkolnych obiadów. Zmniejszył również procent wydatków federalnych na edukację i promował przeniesienie części kontroli federalnej i wydatków na władze stanowe.9

Jak uważasz?

Jak myślisz, dlaczego Reagan w latach 50. zmienił stronnictwa polityczne?
Czy ekonomia podaży działa? Dlaczego tak lub dlaczego nie?
Jakie cechy wystąpień publicznych Prezydenta Reagana przyczyniły się do nadania mu przydomka "Wielkiego Komunikatora"?

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.